Ochtend mijmering
‘s Morgen in alle vroegte, als de nacht de wereld nog bedekt
word ik door jouw zachte adem en door vogeltjes gewekt.
Met de ogen open, droom ik de droom nog even door
voel me nog verbonden met de hemel, niets waar ik me nu nog echt aan stoor.
Het denken sluimert verder, het IK laat me nog eventjes begaan
Nog heel even mogen zweven, tussen nacht en dagelijks bestaan.
Er zijn geen problemen, niets dat me op dit moment al plaagt,
De dag uit de nacht geboren, die zich langzaam gelden waagt
Langzaam ruizen auto`s door de plassen op de straat,
terwijl in de verte de toren, zeven keren slaat.
Mag ik vandaag de dag beleven, vanuit de ogen van een kind
het leven als een spel ervaren, terwijl ik alles prachtig vind.
Eef Lamers 15.2.2013
Wat een prachtig gedicht ,op deze warme Zaterdagochtend.
Ik zocht een gedicht voor de wandeling, die de eerste Zaterdag van de Maand om 08.00 uur vanuit het klooster Lilbosch te Echt plaats vind.
Voor de start van de wandeling geeft de Abt van het klooster “Lilbosch,” de groep nog een overdenking mee.
Het eerste gedeelte van de wandeling is in stilte .
Later zal er ,tijdens een rustmoment, een gedicht worden voorgedragen.