Bewustzijn, enkel en alleen bewust-zijn

images_hoger zelf

 Bewustzijn, enkel en alleen bewust-zijn

 

Wat een bijzonder en vreemd gegeven is het toch dat mens-zijn. Er leeft van alles in je, je hebt gedachtes en gevoelens en bovenal een idee dat jij een bepaalde identiteit hebt.Jij bent……………… en daar wordt dan van alles ingevuld. Je bent man of vrouw, goed of slecht, geslaagd of mislukt, bemind of onbemind en ga zo maar door. Het bijzondere is volgens mij dat je bewustzijn bent. Jij bent bewustzijn. Bewustzijn is de kern van het leven. Het leven streeft of groeit naar steeds hogere levels van bewustzijn. Van het eencellige diertje tot aan de mens. Wij zijn één van de weinige wezens op deze wereld in ieder geval die zich bewust is van zichzelf. Wij kunnen onszelf plaatsen buiten het kader van handelen en evolutie. Wij kunnen ervaren dat we veel meer zijn dan dat.We hebben die mogelijkheid, maar lang niet alle mensen zijn zich van deze mogelijkheid bewust.
Zij identificeren zichzelf met een historie een handeling of een rol, niet in de gaten hebbend dat dat wat zich bewust is of zou kunnen zijn van deze rol zich buiten het spel beweegt. Jij, ik zijn dat wat de rol mogelijk maakt. Ik ben dat wat zich bewust is van gevoelens en gedachtes.
Dat wat ik ben is onveranderlijk. Dat wat ik ben is eeuwig en niet onderhevig aan geboorte, verval en dood. De ik waar we het over hebben bestaat als zo danig niet. Het is slechts het denken dat zichzelf ziet als bron van het denken of het gevoel dat zich zelf ziet als bron van het voelen.
Gevoelens en gedachtes verschijnen echter als een fenomeen in het bewustzijn. Ze komen en gaan en hebben daarmee geen blijvende rol. Als ik mij bewust ben van dat wat komt en gaat ben ik dus meer dan die tijdelijke verschijnselen. Ik ben dat wat deze verschijnselen mogelijk maakt en dat wat zich bewust is van de verschijnselen.
De spreektaal dwingt mij er toe om te spreken over ik, mij en mijn, deze woorden wekken de illusie dat er sprake is van een ik. Er is echter slechts bewustzijn dat zich bewust is van dat wat verschijnt.Bewustzijn is de ruimte die gedachten gevoelens en vormen mogelijk maakt. Bewustzijn is universeel het is een onderdeel van alles wat er is. Bewustzijn is dus gewoon. Het ervaart de fenomenen zonder dat het er zelf door wordt geraakt of veranderd. God is overal en God ziet alles. God is onverdeeld bewustzijn. Ongeconditioneerd bewustzijn dat zich bewust is van zichzelf. Bewustzijn zonder enige vorm van oordeel is liefde. God is dus liefde.
Het oordeel over dat wat is ontstaat pas als er een conceptueel idee is over hoe iets zou moeten zijn.
Op die manier leven mensen vanaf hun vroege jeugd, in een conceptuele wereld. In het denken bestaat een plaatje hoe iets zou moeten zijn, waar de werkelijkheid, de wereld, de andere mensen of jij zelf aan zou moeten voldoen. Elke vorm van vergelijking van de “werkelijkheid” met dit conceptuele beeld gaat mank. Met andere woorden het klopt dus nooit. Dat wat gezien of ervaren wordt klopt niet met het beeld dat in het denken bestaat. Het conceptuele beeld wordt als goed gezien en dat wat ervaren wordt, de “werkelijkheid” als fout of slecht.
In je binnenste ontstaat dan een strijd tussen dat waar ik aan zou moeten of willen voldoen en de werkelijkheid. Ik voldoe niet, ik deug niet ik ben slecht of wat dan ook. Aangezien we een idee hebben hoe die ik er uit zou moeten zien of waar die ik aan zou moeten voldoen, gaat het ego dat beeld beschermen tegen de buitenwereld.Kost wat kost moet het beeld in stand blijven. Tegen elke prijs zijn we bereid dit beeld te bewaren en te bewaken. Er is geen grotere strijd in een mens als het gevecht om het behoud van identiteit. Het gevecht om het beeld dat we van onszelf gecreëerd hebben, in stand te houden. Ik ben flink, stoer, liefdevol, aardig, zelfstandig, onverschrokken, moedig en ga zo maar door.
Al deze zaken ben je of manifesteer je in bepaalde situaties of omstandigheden maar in even zovele situaties omstandigheden ook weer niet. Het zijn slechts beelden die je de illusie geven waardevol te zijn in de ogen van andere mensen. Op het moment dat dit beeld in gevaar komt ga je in de aanval of de verdediging. er ontstaat een spanning in je wezen die ontladen moet worden, meestal door de ander aan te vallen of in het ongelijk te stellen.
Het ego is razend knap in het omdraaien en verdraaien van de werkelijkheid. Daar waar het in het gedrang komt zoekt het een uitweg. Het stelt anderen in het ongelijk en geeft zich zelf gelijk. Vervolgens gaat het op zoek naar anderen aan wie hij dit kan vertellen of verduidelijken. Het zoekt medestanders in het behoud van de eigen, vermeende identiteit.
Het enige dat werkelijkheid is en wat een blijvend gevoel van vrede, liefde en heelheid kan geven is het bewustzijn. Bewustzijn dat zich bewust is van zichzelf. Geen ideeën of concepten, geen vermeend beeld van een persoon, maar een bewuste aanwezigheid zonder oordeel.
God in expressie, het leven, liefde dat zich uitdrukt in iedere vorm, in elk levend wezen en in elke mens. Jij de wereld en iedereen zijn een liefdevolle expressie van het goddelijke, ongeboren en onsterfelijk bewustzijn dat zich uitdrukt in elke vorm.
Geniet van het menszijn, geniet en zie de schoonheid in de wereld en weet dat alles goed is.
Eef Lamers 13.12.2014
 

 

Reageer