Geluk

Geluk

Kan ik gelukkig zijn?? Wat is daar voor nodig? Is daar iets of iemand voor nodig?

Het is steeds weer verbazingwekkend om te zien hoe in onze westerse maatschappij geluk gezien wordt als iets dat je kan bereiken een haalbare doelstelling een haalbaar ideaal.
Geluk is iets dat van buitenaf komt het is net als GOD in onze westerse religies. God en geluk zijn buiten jou. Je moet er iets voor doen om er mee in contact te komen of om het te bereiken.
Volgens mij zijn GOD en geluk synoniemen van elkaar. Het is één en het zelfde.
In ieder geval hebben ze een gemeenschappelijke eigenschap, namelijk ze zijn niet buiten jou, je bent er niet van afgescheiden. God en geluk zijn een deel van jou, sterker nog, je bent er nooit van gescheiden geweest. Je leeft slechts in de illusie dat je ervan gescheiden bent en dat het je ooit in de toekomst , als je maar genoeg gelezen, geleden of aanbeden hebt, ten deel zal vallen.
Het is echter al een onafgescheiden, een ondeelbaar deel van je.
Hoe kan het dan dat je het niet ervaart? Hoe kan het dat het lijkt alsof het iets is dat van buitenaf moet komen?
We leven als mensen in de illusie dat we iemand zijn, namelijk een IK. Deze IK bestaat echter alleen in je denken. Het is een soort constructie van denken, voelen lichaam herinneringen en overtuigingen.
Niemand anders dan jij kan dit als zodanig ervaren. Het zijn jouw herinneringen, ervaringen overtuigingen gevoelens en gedachten. Niemand op deze hele wereld ervaart die IK zoals jij.
Deze IK is ook geen constante waarde, het is steeds aan veranderingen onderhevig. Die IK ziet er nu heel anders uit dan over 10 jaar.
Je kunt je dan ook terecht afvragen of deze IK waar je het steeds over hebt en waar je steeds over denkt wel echt bestaat? Is het een werkelijk en tastbaar iets? Of is het slechts een concept een idee van wie je denkt te zijn? Wie denkt er dan te zijn wie is het die dit denkt?
Is juist het overijverige en dwangmatige denken niet de oorzaak van deze illusie en is niet juist het denken datgene dat tussen jou en je geluk of tussen jou en God in staat.
Er zijn momenten waarop je even niet denkt, korte momenten waarop je even helemaal stil bent.
Dat zijn vaak momenten waarop je je verwonderd over iets moois. Een prachtige sterrenhemel op een koude winterdag, een prachtige zonsopgang of zonsondergang. Even val je helemaal stil. Je herkent in je buitenwereld iets van de schoonheid uit je binnenwereld. Even staat het denken stil en even ben je volkomen gelukkig en voel je je één met het mooie om je heen. Even ervaar je de prachtige ziel die jij bent. Helaas start na enkele seconden het ongeremde denken weer en ben je de verbinding met je diepste kern, met de ervaring van geluk weer kwijt.
Dan ga je weer op zoek naar geluk in je buitenwereld. De wereld die je vertelt dat geluk te vinden is in een nieuwe partner een nieuwe auto een nieuw huis en ga zo maar door.
Natuurlijk is het zo dat deze zaken je even een kortstondig moment van geluk laten ervaren.
Helaas treedt er na korte tijd gewenning op. Die nieuwe partner blijkt toch niet zo bijzonder te zijn, het nieuwe huis heeft ook nadelen en helaas hebben de buren inmiddels een nog grotere auto.

De enige vorm van blijvend geluk is als je blijvend verbonden bent met je diepste kern. Dan ervaar je schoonheid geluk en een intens gevoel van verbonden zijn met de wereld. Je ervaart GOD in jou.
Je draagt het altijd met je mee, je bent er nooit van gescheiden.
Het koninkrijk Gods blijkt dan inderdaad nader dan uw hemd, namelijk in de ruimte die je kunt ervaren als je helemaal stil wordt. De ruimte die zichtbaar wordt als het dwangmatige denken even stopt.
Met denken als zodanig is niets mis, denken is een prachtig instrument om problemen of vraagstukken op te lossen. Jij kunt het inzetten als je het nodig hebt, het mag alleen niet zoals het nu vaak doet, de regie overnemen en je bestoken met illusies en gedachtes waar je helemaal niet op zit te wachten.

Laat je verrassen door de ruimte die jij bent, laat je verrassen door de stilte en ervaar dat geluk een wezenlijk deel is van jou.

Eef Lamers 28.7.2012

Reageer