Hunkering

Hunkering

Je koele blik straalt op mij neer, kan er nauwelijks aan ontkomen

ik kijk naar boven, telkens weer, terwijl mijn gedachtes van je dromen.

Je straalt je koele licht over ’t verstilde land

je aanblik weerspiegelt, aan waterkant.

Toch ben je slechts de weerschijn van, iets groters in het leven

Je kunt alleen ’t licht, van die ander aan mijn geven.

Het universum groots en uitgestrekt, openbaart zich aan mijn wezen

de weg naar Uw glorie en liefdeslicht  wordt mij door de maan gewezen.

Eef Lamers 18.12.2013

Reageer