Licht op leven
Alle mensen laten zien dat er een streven is gedeeld door de hele mensheid, het streven naar geluk.
Ieder levend wezen streeft naar vervulling en tracht pijn te vermijden.
Pijn is een lichamelijke sensatie die we liever niet ervaren. Juist in deze afwijzing, in deze weigering
datgene te ervaren wat het lichaam aangeeft ligt het lijden.
Lijden is jouw denken over wat je niet wilt, wat er niet zou moeten zijn. Maar het is er al, dus al je verzet, al je streven is nodeloos. Het is er al.
Is het mogelijk de sensatie van pijn gewoon te ervaren, zonder daar een oordeel over te hebben?
Mag elke “negatieve”sensatie er wellicht gewoon zijn.
Het verzetten tegen dat wat er al is, is even zinloos als je verzetten tegen het opkomen van de zon. Het fenomeen is niet positief of negatief, het is jouw oordeel of jouw veroordeling die dat er van maakt. Wat zou het toch geweldig zijn als je volkomen zonder oordeel kan waarnemen.
Maar die kleine terrorist in je hoofd heeft steeds ergens een mening over. Is ergens voor of ergens tegen. Toch is je diepste kern volkomen onaangedaan. Deze neemt alleen maar waar. Het ervaren van de waarnemer in jezelf heeft een weldadige uitwerking op je gemoedstoestand. De toestand van je welbevinden. Alles is o.k. als je er geen bezwaar tegen maakt, als je je er niet tegen verzet.
Iedere omstandigheid in je leven dient zich gewoon aan of je dat nu wel of niet wilt.
Het is datgene dat zich laat zien, datgene dat zich aan jou openbaart. Je bent er in het aller-gunstigste geval de waarnemer van. Toch kunnen omstandigheden die zich dag dagelijks voordoen je meenemen in een achtbaanritje van oordeel, opwinding en veroordeling. Juist in die omstandigheden, beschouw ik het als een groot voordeel, dat ik in staat ben de rol van de waarnemer in te kunnen nemen. In meditatie ben je de waarnemer van je lichaam, je ademhaling je gevoelens en van alle indrukken en sensaties die zich op dat moment laten zien. Je ziet ze gewoon, zonder er iets mee te hoeven of te willen. Er mee aan de slag gaan of er iets mee willen, is een activiteit van je ego. Het ego is het geconstrueerde deel van jouw persoonlijkheid. Het is de optelsom van je ideeën, herinneringen voor – en afkeuren. Jij was er al voor deze tijdelijke fenomenen. Jij bent het ongeboren onsterfelijke en onaangetaste deel dat je kunt herkennen in al je herinneringen.
Vloei samen met dit deel , vloei samen met het ZELF, en alle problemen moeilijkheden en alles wat je weghoudt van je geluk van je pure zijn zal wegsmelten als sneeuw voor de zon.
In je zijn ben je volkomen gelukkig en één met alles. Er is dan zelfs geen jij meer. Alleen maar puur zijn.
Eef Lamers 26.3.2012