Liefde is je geboorterecht
Liefde is je geboorterecht maar ondanks dat nemen we elkaar steeds de maat.We bedenken regels en noemen deze goed. Doe je mee, dan ben je goed wijk je af dan ben je fout.De enige maat is handel en leef volgens de regel “wat goed is voor mij en goed voor de ander”.We nemen elkaar en ons zelf de maat volgens de regels van de cultuur en de maatschappij waarin we leven.Voortdurend ben je bezig met vanuit deze gedachten, die vrijwel nooit van jezelf zijn, te zien of iets goed is of fout. Dit creëert een voortdurende gedachtestroom een voortdurende stroom van meten en gemeten worden en dus nooit “goed” bevonden worden. Een voortdurende stroom van oordelen en veroordelen van jezelf en van de ander.Je ziet de wereld niet meer voor wat ze is, maar als een toneel van moeten en mogen van goed en fout.Je bent dus voortdurend afhankelijk van de goedkeuring en de waardering uit je binnen en buitenwereld.Je ziet jezelf en je eigen handelen niet meer als op zich zelf staand, maar steeds afgezet tegen het licht van deze gedachten constructies. Voldoe je aan de wetten en regels dan ben je goed en verdien je erkenning, voldoe of voldeed je ooit niet, dan worden liefde en erkenning je onthouden.
Dit systeem is zo sluitend, dat als de buitenwereld je niet gevangen houdt in deze denkgevangenis dan doe je het zelf wel.,Liefde en erkenning worden je onthouden en je onthoudt het jezelf, totdat je op de één of andere wijze weer “voldoet”aan de gestelde eisen regels en verplichtingen.
Denken gaat altijd alleen uit van wat het al kent en wat het kan benoemen. Het is dus altijd alleen maar aan het vergelijken. Hoe verhoudt dit zich ten opzichte van iets anders dat daar op lijkt.
Je kijkt dus altijd met de bril van het verleden waardoor je het heden in al zijn glorie niet of slechts gedeeltelijk kan zien.
Liefde is je geboorterecht en om deze te ervaren voor jezelf en voor de ander kun je stappen uit deze gevangenis deze kluwen van bedachte regels en beperkingen.
Deze Gordiaanse knoop is niet te ontwarren, je kan je weg er niet uitdenken.
Je kan eraan ontsnappen door eruit te stappen, door niet langer mee te doen met dit spel, door niet langer mee te spelen volgens de regels van een ander.
Speel volgens één leefregel :
Is het goed voor mij en ook goed voor de ander”bestaat er een kans op een win/win situatie dan is het altijd goed.
Leef en leef gelukkig. Op deze manier is het leven een feest.Stap uit het spel en leef alleen nog naar deze regel en bevrijdt jezelf uit de gevangenis van het denken, van de denkconstructies van meten en gemeten worden.
Stap van het podium en leef in het licht van jou liefde en de onvoorwaardelijke liefde van het al.
Dit is de bevrijding en de verlichting waar meesters over spreken.
Je zuivert je binnenwereld van alle onzuiverheden van het denken en je ziet de wereld niet meer als het belangrijkste maar geeft je binnenwereld deze ereplaats die het verdient.
Eef Lamers 6 November 2008