Vreemd
Ik kijk in de spiegel maar herken je niet echt ben je nu goed of ben je nu slecht. Ik zie in je ogen geluk en verdriet maar herken ook dat je het leven geniet. het dwalen en zoeken ze zijn me niet vreemd Kom uit de hemel op de aarde ontheemd. opzoek naar geluk naar erkenning misschien intuïtief wetend dat ik de hemel verdien. Het IK laat zich zien, speelt gedreven het spel, Snap niet waarom ik mezelf zo kwel, Voel hartstocht, verlangen en naast liefde ook pijn, Hoe kan ik mezelf vinden, mezelf ooit zijn. Toch is er in mij een absoluut weten Dat de bron van het zelf nooit echt kan vergeten. In stilte, in vrede, in bewustzijn van Zijn, herken ik het Zelf in groot en in klein. Eef Lamers 30.10.2015