Hemel
Een diep verlangen naar verbinding met de mensen om mij heen
niet meer geloven in de illusie “ik ben helemaal alleen”
Een koele wind beroert mij teder, de adem van genegenheid,
ik kan me in het leven storten raak dan mezelf volledig kwijt,
kan op golven blijven drijven, me overgeven aan de stroom,
Kan me laten wiegen één met aarde, lucht en boom.
Hoef niets te willen, niets te vrezen alles gaat zoals het is,
maar toch weet ik soms heel stiekem, dat ik de hemel op aarde mis.
Eef Lamers 6.12.2013